رسالت من

 بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم

فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم

رسالت من چیست؟

سوالی که شاید دغدغه ذهنی افرادی است که دنبال معنای زندگی و کشف بیشترِ خویش هستند و من نیز مبرا از آن نبودم . مدتها بود که این سوال ذهن مرا مشغول می کرد و در مورد آن فکر می کردم .

یک شب که خوابیده بودم با این پیام مواجه شدم:اگر همچنان دنبال رصدِ جهانی تازه هستید ، بدانید که آن جهان ، دوباره ساختن است.

پیامی  برای شروعی دوباره و قرار گرفتن در مسیری که برای آن زاده شدم. برای چشم گشودن و دیدن زیبایی های سیاره ای به نام زمین که روزی پا به آن نهادم و چشیدنِ طعم زندگی. برای تبدیل شدن به آنچه که باید باشم ، نه آنچه که دیگران از من ساخته اند.

که لازمه این تبدیل  شدن، رسیدن به نظم، تعادل و هماهنگی درونیست و این محقق نخواهد شد مگر با پرورشِ اندیشه، افزایش آگاهی و در یک کلام ،استحاله ذهن، جهت ِ خلق و شکل گیری هویت جدید.

 همه میدانیم که جهان مادی، طوری طراحی شده که روز به روز در حال گسترش است . جهانیست بر پایه حرکت، خلق و نو شدن که ایستایی و سکون در آن معنایی ندارد. لذا در کنار رسالتِ اصلی که افزایش آگاهی جهت خودشناسی است ، اهدافی نیز در دنیای مادی داریم که به واسطه آن میتوانیم زندگی زیباتری داشته باشیم و جهان مادی را به شکل بهتری تجربه کنیم و این میسر نخواهد بود مگر با قدم گذاشتن در مسیر علایق در جهت تولید ، خلق آثار جدید و به اشتراک گذاشتنِ دستاورد ها.

امید است  با  یاری خالق جهان ، به عنوان عضو کوچکی از نظام هستی ، نقش خود را در گسترش و بهبود آن، ایفا نمایم .